دانلود تحقیق با موضوع دريچه اي به سوي دنياي تلگراف ،
در قالب word و در 36 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
مقدمه:
در اين گزارش، نگاهي جامع به فيبر نوري و كاربردهاي آن خواهيم داشت. در حال حاضر تار نوري بدليل خصوصيات انتقال مناسب(عرض باند زياد، افت كم و …) جايگاه مهمي در شبكه هاي انتقال مخابراتي پيدا كرده و پيش بيني مي شود كه در آينده مهمترين و بهترين محيط انتقال، جهت كاربرد در فواصل دور و نزديك باشد. هدف اين گزارش بررسي و معرفي اين محيط انتقال از جنبه هاي ساختمان و مزايا و معايب مي‌باشد.
1 -1- دريچه اي به سوي دنياي تلگراف
تلگراف به صورت ابتدايي در سال 1832 ميلادي برابر با سال 1211 شمسي توسط مورس آمريكايي اختراع شد، مورس 12 سال بعد بوسيله دستگاهش اين جمله را مخابره كرد: اوه كه پروردگار چه كارهاي شگفتي دارد! اين اولين جمله اي بود كه بوسيله تلگراف مخابره شد.
1-2- اختراع تلفن
بعد از ظهر روز دوم ژوئن سال 1875 ميلادي مصادف با 11 خرداد 1254 شمسي الكساندر گراهام بل انگليسي با همكاري دوستش واتسن موفق به اختراع تلفن شد و در ژانويه 1876 ميلادي دستگاه تلفن به كار افتاد. دهم مارس 1876 ميلادي برابر 1255 شمسي، بل از اتاق خود‌بوسيله اين دستگاه به دستيارش در اتاق ديگر گفت: آقاي واتسن بيائيد با شما كار دارم چهارده سال بعد از آن يعني در سال 1890 ميلادي استروجر سيستم تلفن خودكار را بنا نهاد.
1-3- مخابرات در ايران و تهران
تلگراف
خبر اختراع جديد(تلگراف) توسط آقاخان نوري، صدر اعظم وقت ايران به ناصرالدين شاه رسيد و توجه وي را جلب نمود و مقرر شد كه اين دستگاه در ايران مورد استفاده قرار گيرد.
در اسفند ماه سال 1236 شمسي يعني 14 سال پس از مخابره اولين پيام تلگرافي ساموئل مورس، سيستم تلگرافي زير نظر علي ميرزا اعتضاد السلطنه (وابسته دربار قاجار) و با همكاي رضاقلي خان الله باشي طبرستاني(رئيس وقت مدرسه دارالفنون) بوسيله «كرشش» (يكي از معلمين ارتيشي) با موفقيت آزمايش و اين جمله مخابره شد: « منت خداي را عزوجل كه طاعتش موجب قربت است و بشكر اندرش مزيد نعمت…»
بلافاصله كارسيم كشي بين كاخ ارك تا باغ لاله زار در تهران شروع شد و اين خط تلگرافي نيز در سال 1237 شمسي آغاز به كار كرد.
نخستين خط نسبتا طولاني تلگراف در ايران به فاصله 300 كيلومتر در تيرماه سال 1238 شمسي بين تهران و چمن سلطانيه (اردوگاه تابستاني ناصر الدين شاه واقع در نزديكي زنجان) داير شد و شروع به كار كرد.
ارتباط تلگرافي تهران- تبريز در سال 1240 برقرار شد و سال بعد نيز خط تلگراف تهران- گيلان شروع به كار كرد. براي نخستين بار ارتباط تلگرافي ايران با روسيه از طريق اتصال خط تهران- تبريز با شبكه تلگرافي روسيه در سال 1342 برقرار شد و امپراطور روسيه و پادشاه ايران، تلگرافهاي شادباشي مبادله كردند.
در سال 1253 اداره تلگراف پس از جداشدن از وزارت علوم به وزارت تلگراف تبديل شد.
تلفن
در سال 1265 شمسي مصادف با 1886 ميلادي، براي اولين بار در ايران، يك رشته سيم تلفن بين تهران و شاهزاده عبدالعظيم به طول 7/8 كيلومتر توسط بوآتال بلژيكي كه امتياز راه اهن ري را داشت كشيده شد ولي در واقع مرحله دوم فن آوري مخابرات در تهران از سال 1268 شمسي يعني 13 سال پس از اختراع تلفن برقراري بين دو ايستگاه ماشين دودي تهران و شهر ري آغاز شد.
پس از آن بين كامرانيه (شميران) و عمارت وزارت جنگ در تهران و سپس بين مقر ييلاقي شاه قاجار(سلطنت آباد سابق) وعمارت سلطنتي تهران ارتباط تلفني داير شد.
وزارت تلگراف در سال 1287 شمسي با وزارت پست ادغام و به نام وزارت پست و تلگراف نامگذاري شد.
در سال 1302 شمسي قراردادي براي احداث خطوط تلفني زير زميني با شركت زيمنس و هالسكه منعقد شد و سه سال بعد در ابانماه 1305 شمسي تلفن خودكار جديد بر روي 2300 رشته كابل در مركز اكباتان آماده بهره برداري شد.
در سال 1308 شمسي امور تلفن نيز تحت نظر وزارت پست و تلگراف قرار گرفت و به نام وزارت پست و تلگراف و تلفن نامگذاري شد.
مركز تلفن اكباتان در سال 1316 شمسي به 6000 شماره تلفن رسيد و دو سال بعد بهره برداري شد و در سال 1337 به 13 هزار شماره توسعه يافت.
